مبانيانجيل
فصل 3: وعده هاي خدا
مقدمه | وعده هاي بهشتي | وعده هاي خدا به نوح | وعده هاي خدا به ابراهيم | وعده هاي خدا به داود | پرسش‌ها

5-3 وعده هاي خدا به داود

داود،  مانند ابراهيم و بسياري از ديگر افراد كه دريافت كننده وعده‌هاي خداوند بودند، زندگي آساني نداشت. او كوچكترين فرزند يك خانواده بزرگ بود و اين امر در اسرائيل هزار سال قبل از ظهور مسيح به معناي چوپاني كردن و دستور گرفتن از برادران بزرگتر و زورگو بود.(اول سموئيل 17-15)  وي در طي اين زمان به درجه‌اي از ايمان به خداوند رسيد كه تاكنون افراد كمي به اين سطح از ايمان رسيده اند.

روزي فرا رسيد كه اسرائيل با مبارزه‌طلبي بزرگي از طرف همسايه پرخاشگرشان، فلسطين، روبروشد. از يكي از جنگجويان اسرائيل دعوت شد كه با جالوت بزرگ، قهرمان فلسطين، بجنگد و هركس كه در نبرد پيروز ميشد، بر بازنده حكومت مي‌كرد. با كمك خدا داود با استفاده از يك قلاب سنگ جالوت را مغلوب ساخت و اين باعث شد كه محبوبيت وي حتي از پادشاهشان شائول بيشتر شود. "حسادت مانند مرگ نابودكننده است"(غزل غزلهاي سليمان 8:6) اين كلمات با آزار داود توسط شائول در طي 20 سال بعدي از طريق دنبال كردن وي مثل موش در جنوب اسرائيل ثابت شد.

نهايتاً داود پادشاه شد وبراي قدرداني از عشق خداوند نسبت به خود در طي دوران سرگرداني‌اش، تصميم گرفت كه براي خداوند يك معبد بسازد. جواب خداوند اين بود كه پسر داود، سليمان، معبد را بسازد و اينكه خداوند مي خواست براي داود خانه‌اي بسازد.(دوم سموئيل 13-7:4) بعد يك وعده مفصل از طرف خداوند آمد كه نه تنها كلماتي را كه به ابراهيم گفته بود تكرار مي كرد، بلكه جزئيات ديگري را هم در برداشت:

"وقتي تو بميري و به اجدادت ملحق شوي، من يكي از پسرانت را وارث تاج و تخت تو ميسازم و حكومت او را تثبيت ميكنم. او همان كسي است كه خانه‌اي براي من خواهد ساخت و من سلطنت او را تا به ابد پايدار خواهم كرد. من پدر او و او پسر من خواهد بود، اما اگر مرتكب گناه شود، او را سخت مجازات خواهم كرد. ولي محبت من از او دور نخواهد شد، آنطور كه از شائول دور شد و باعث گرديد كه سلطنت او به تو منتقل شود. بدان كه خاندان تو تا به ابد باقي خواهد ماند و در حضور من سلطنت خواهد كرد."(آيات 12 الي 16)

از مطالعات قبلي مان بايد انتظار برود كه "ذريه" همان مسيح باشد. مشخصات وي بعنوان پسر خداوند(دوم سموئيل 7:14) اين را تأييد مي كند، همانگونه كه بسياري از مطالب ديگر در كتاب مقدس نيز اين امر را تأييد مي نمايد.

- عيسي گفت: "من... پسر داود هستم"(مكاشفه 22:16)

- " اين مژده درباره فرزند خدا، يعني خداوند ما عيسي‌مسيح مي باشد كه بصورت نوزادي از نسل داود نبي به دنيا آمد. " (روميان 1:3)

- "و عيسي، آن نجات دهنده اي كه خدا وعده اش را به اسرائيل داد، از نسل همين داود پادشاه است." (اعمال رسولان 13:23)

- فرشته به مريم باكره درباره پسرش عيسي گفت: "و خداوند تخت سلطنت جددش داود را به او واگذار خواهد كرد... سلطنت او هرگز پايان نخواهد يافت." (لوقا 1:32،33) اين مطلب اشاره به آيه دوم سموئيل 7:13 و وعده‌هاي داده شده به ذريه داود يعني مسيح دارد...

حال كه ذريه قطعاً بعنوان مسيح مشخص شده برخي از جزئيات نيز مشخص مي شوند.

1-     ذريه

"يكي از پسرانت را... وارث تاج و تخت تو مي سازم و حكومت او را تثبيت مي كنم... من پدر او و او پسر من خواهد بود" "تو به داود وعده فرمودي كه هميشه يكي از فرزندانش وارث تخت و تاج او خواهد شد." (دوم سموئيل 7:12،14 و مزامير 132:10،11)

مسيح، يا همان ذريه، نواده واقعي و فيزيكي داود بود ولي با اين حال خداوند پدرش بود. اين فقط از طريق زايمان باكره، همانطور كه در عهد جديد توضيح داده شده، عملي است؛ مادر مسيح مريم، از نوادگان داود، بود(لوقا 1:32) ولي او پدري بصورت انسان نداشت. خداوند در رابطه با مريم براي به دنيا آوردن مسيح معجزه‌اي كرد و فرشتگان گفتند: "روح‌القدس بر تو نازل خواهد شد و قدرت خدا برتو سايه خواهد افكند. از اين رو آن نوزاد، مقدس بوده، فرزند خدا خوانده خواهد شد." (لوقا 1:35) "زايمان باكره" تنها راهي بود كه مي شد وعده اي را كه به داود داده شده بود بطور كامل پياده كرد.

2-     خانه

" او همان كسي است كه خانه اي براي من خواهد ساخت و من سلطنت او را تا به ابد پايدار خواهم كرد." (دوم سموئيل 7:13) اين آيه نشان ميدهد كه مسيح براي خداوند معبدي واقعي و معنوي خواهد ساخت و توصيف مي كند كه چگونه در هزاره (هزار سال اول پيدايش ملكوت خداوند بعداز بازگشت مسيح به زمين) معبدي در بيت المقدس ساخته خواهد شد. "خانه" خدا جايي است كه وي حاضر است زندگي كند و آيات اشعيا 66:1،2 به ما مي گويد كه در قلب مردماني كه در مقابل فرامينش سر فرود آوردند زندگي خواهد كرد. بنابراين مسيح معبدي معنوي از مؤمنان واقعي براي خداوند مي سازد تا در آن سكني گزيند. مشخصات مسيح بعنوان سنگ زيربناي معبد خداوند( اول پطرس 8-2:4) و مسيحيان بعنوان سنگهاي معبد(اول پطرس 2:5) اينك مفهوم پيدا مي كند.

3-     تخت سلطنت

"و من سلطنت او را تا به ابد پايدار خواهم كرد... خانه او(داود) و تخت سلطنتش... براي هميشه پايدارخواهد بود." (دوم سموئيل 7:13 رجوع به اشعيا 9:6.7)

بنابراين ملكوت مسيح براساس ملكوت داود در اسرائيل خواهد بود: اين بدان معناست كه ملكوت خداوند، كه درحال ظهور است، در واقع بنائي نو از حكومت اسرائيل خواهد بود – براي اطلاعات بيشتر به مطالعات 3-5 مراجعه كنيد. براي انجام اين وعده مسيح بايد بر تخت سلطنت داود بنشيند كه در واقع در بيت المقدس بوده است و دليل ديگري است بر لزوم بناي ملكوت روي زمين براي اجراي كامل اين وعده ها.

4-     ملكوت)

"بدان كه خاندان تو تا به ابد باقي خواهند ماند و در حضور من سلطنت خواهند كرد." (دوم سموئيل 7:16)

اين آيه نشان ميدهد كه داود شاهد برپايي ملكوت ابدي مسيح خواهد بود. بنابراين اين يك وعده غير مستقيم بوده كه وي در بازگشت مسيح احيا خواهد شد تا با چشمان خودش برپايي جهاني ملكوت و حكومت مسيح از بيت المقدس را مشاهده نمايد.

بسيار مهم است كه وعده هايي كه به داود شده را درك نماييم. داود از اين مسائل با شادي و بصورت "پيماني هميشگي... پيمان من و  آرزوي من" (دوم سموئيل 23:5) صحبت مي كرد. اين مسائل به رستگاري ما هم مربوط مي شوند و متقابلاً دل بستن به آنها بايد تمام اشتياق ما باشد. بنابراين دوباره اين مسئله مطرح مي شود كه اين تعاليم مهم هستند. اين يك فاجعه است كه در عالم مسيحيت تعاليمي داده مي شود كه با اين واقعيتهاي فوق العاده در تضاد مي باشند:

- اگر مسيح از نظر فيزيكي قبلاً حيات داشته، يعني اينكه قبل از تولدش بصورت يك انسان وجود داشته، پس اين وعده كه مسيح "ذريه" و يا زاده داود خواهد بود مفهوم نخواهد داشت.

- اگر ملكوت خداوند در آسمان خواهد بود پس مسيح نمي تواند اسرائيل، ملكوت داود، را دوباره بنا سازد و نمي تواند از تخت سلطنت داود حكمراني كند. اين چيزها بطور واقعي روي زمين بوده‌اند، بنابراين بناي مجددشان بايد در همان جا انجام بگيرد.

بر آورده شدن در سليمان؟

پسر حقيقي داود، بخشي از وعده هايي را كه به داود داده شده بود تكميل نمود. او يك معبد حقيقي(اول پادشاهان 8-5) براي خداوند ساخت و داراي يك قلمرو بسيار مترقي بود.  تمام تمدنهاي دنيا براي اداي احترام به سليمان نمايندگاني مي فرستادند(اول پادشاهان 10) و بواسطه استفاده از معبد، آمرزش معنوي زيادي وجود داشت. بنابراين حكومت سليمان نشان دهنده اجابت قسمتي از وعده هايي است كه به داود داده شده بود و در ملكوت مسيح ديده خواهد شد.

برخي از افراد ادعا دارند كه وعده هايي كه به داود داده شده بود، بطور كامل توسط سليمان تحقق يافت، ولي اين موضوع بدلايل ذيل درست نيست:

- شواهد فراوان عهد جديد نشان ميدهد كه "ذريه" مسيح بوده و نه سليمان

- به نظر ميايد كه داود وعده هايي را كه خداوند به وي داده بود به وعده هاي ابراهيم ربط داده بود.(اول تواريخ 17:27= پيدايش 22:17.18)

- ملكوت "ذريه" بنا بود ابدي باشد درصورتيكه ملكوت سليمان اينطور نبود.

- داود تشخيص داده بود كه وعده‌ها در رابطه با زندگي ابدي بودند كه هر نوع نسبت به بستگان نزديكش را شامل نمي شد. "اگر چه خانه من با خدا همراه نيست وليكن خدا با من پيماني هميشگي بسته است." (دوم سموئيل 23:5)

- ذريه داود همان مسيح موعود يا رهاكننده از گناهان مي باشد.(اشعيا 9:6.7 و 22:22 و ارميا 33:5.6.15 و يونس 7:42) ولي سليمان بعدها بخاطر ازدواج با آنانكه در اميد اسرائيل شريك نبودند، (اول پادشاهان 13-11:1 و نحميا 13:26) از خداوند روي برگرداند.


  Back
Home
Next