1.4 Aniołowie

Wszystko, o czym do tej pory mówiliśmy, sumuje się, gdy zaczynamy rozważać o aniołach:

-Fizyczne istoty osobowe.

-Mają imię Boga.

-Są pośrednikiem, za pomocą którego Duch Boży działa, aby wypełniła się Jego wola.

-Są zgodne z Jego charakterem i celem.

-Dlatego też objawiają Go.

Wspomnieliśmy w rozdziale 1.3, że jedno z hebrajskich słów tłumaczonych jako "Bóg" jest "Elohim", które w gruncie rzeczy znaczy "potężni". Podstawą nauki Biblii jest istnienie tylko jednego Boga, (Pwt 6:4; Iz 45:5; 1 Kor 8:4; Ef 4:6) a "ci potężni", którzy noszą imię Boga, mogą być również nazwani "Bogiem", z powodu ich bliskiego z Nim związku. Istoty te, to aniołowie.

Opis stworzenia świata w Księdze Rodzaju (Rdz 1) ukazuje, że Bóg wydał polecenia dotyczące tworzenia "i stawało się". To właśnie aniołowie przenosili polecenia Boga:

"Jego aniołowie, pełni mocy bohaterowie wykonujący Jego rozkazy, by słuchać głosu Jego słowa" (Ps 103:20).

Dlatego też uzasadnione jest mniemanie, że kiedy czytamy o Bogu stwarzającym świat, dzieło to zostało faktycznie wykonane przez aniołów. Możemy o tym również przeczytać w księdze Joba (38:4-7). Teraz należało by podsumować dzieje stworzenia wg Księgi Rodzaju rozdz. 1:

Pierwszy dzień: "Wtedy Bóg rzekł: Niechaj się stanie światłość ! i stała się światłość" (w3)

Drugi dzień: "A potem Bóg rzekł: << Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli jedne wody (na ziemi) od drugich (w chmurach) ! >> ... tak się stało" (w6,7)

Trzeci dzień: "A potem Bóg rzekł: << Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce (utworzą morza i oceany) ... i niech się ukaże powierzchnia sucha ! >>... i tak się stało" (w9).

Czwarty dzień: "A potem Bóg rzekł: << Niechaj powstaną ciała niebieskie świecące na sklepieniu nieba >> ... I stało się tak" (w14,15)

Piąty dzień: "Potem Bóg rzekł: << Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią ... >> Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe" (w20,21) tzn. "tak się stało".

Szósty dzień: "Potem Bóg rzekł: << Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju ... bydło, zwierzęta naziemne... I widział Bóg, że były dobre >>" (Rdz 1:26)

Człowiek został stworzony w szóstym dniu. A wreszcie rzekł Bóg <<Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam >> (Rdz 1:26).

Komentowaliśmy już ten werset w rozdziale 1.2. Teraz zwróćmy uwagę na to, że "Bóg" tutaj nie zwraca się do siebie samego - "uczyńmy człowieka" dowodzi, że Bóg zwraca się do więcej niż jednej osoby. Hebrajskim słowem przetłumaczonym jako "Bóg" jest tutaj -"Elohim", co znaczy "potężni", a odnosi się do aniołów. Fakt, że aniołowie stworzyli nas na własne podobieństwo znaczy, że mają taką samą formę cielesną, jak my. Są to więc realne, rzeczywiste istoty cielesne, dzielące naturę Boga.

"Natura", w tym sensie odnosi się do tego, czym ktoś jest z powodu swej fizycznej budowy, charakteru i celu. W Biblii mamy dwie "natury"; w ścisłym tego słowa znaczeniu nie ma możliwości, aby posiadać obydwie te natury jednocześnie.

Natura Boga ("Boska natura")

Nie może grzeszyć. (doskonała), (Rz 9:14; 6:23 por Ps 90:2; Mt 5:48; Jk 1:13).

Nie może umrzeć (1Tm 6:16).

Pełna siły i energii (Iz 40:28).

Jest to natura Boga i aniołów, która została przekazana Jezusowi po zmartwychwstaniu (Dz 13:34; Ap 1:18; Hbr 1:3). Jest to natura, którą nam obiecano (Łk 20:25,36; 2 P 1:4; Iz 40:28 por 31).

Ludzka natura

Kuszona do grzechu (Jk 1:13 - 15) przez zepsuty przyrodzony umysł (Jr 17:9; Mk 7:21 - 23). Śmiertelna (Rz 5:12, 17; 1Kor 15:22).

O ograniczonej sile, zarówno fizycznej (Iz 40:30 ) jak i umysłowej (Jr 10:23).

Jest to natura, którą wszyscy ludzie dobrzy i "li obecnie posiadają. Końcem tej natury jest śmierć (Rz 6:23). Była to natura Jezusa, którą posiadał podczas swego śmiertelnego życia (Hbr 2:14-18; Rz 8:3; J 2:25; Mk 10:18).

Niestety, słowo natura nie jest jasna. Można je użyć w zdaniu jak np. "Jan ma wielkoduszną naturę tzn. że skąpstwo nie leży w jego naturze; ale może np. być dumny ze swojego samochodu, co jest jak sądzę cechą ludzkiej natury." Nie będziemy używać słowa "natura" w tym właśnie sensie w tych i dalszych rozważaniach.

Aniołowie mają naturę Boga, nie grzeszą i co z tego wynika, nie mogą umrzeć, ponieważ grzech jest przyczyną śmierci (Rz 6:23). Muszą mieć więc one dosłownie fizyczną formę. Dlatego też, gdy aniołowie pojawiali się na ziemi, wyglądali jak zwykli ludzie.

-Aniołowie przyszli do Abrahama przynosząc mu słowo Boga; opisywani są jako "trzy" osoby, które Abraham początkowo traktował jak ludzi, gdyż tak wyglądali. "Przyniosę trochę wody, wy zaś raczcie obmyć sobie nogi, a potem odpocznijcie pod drzewami" (Rdz 18:24).

-Dwaj aniołowie poszli do Lota w mieście Sodoma. Ponownie uważano ich za ludzi, zarówno myślał tak Lot jak i mieszkańcy Sodomy. "Dwaj aniołowie przybyli do Sodomy", których Lot zaprosił, aby spędzili z nim noc, ale mężczy"ni z Sodomy przyszli do domu Lota grożąc i pytając: "Gdzie tu są ci ludzie, którzy przyszli do ciebie tego wieczora? "Lot błagał: "Nie dopuszczajcie się tego występku ". Natchniony zapis również określa ich jako "ludzi": "wtedy ci dwaj mężowie (aniołowie), wysunąwszy ręce" uratowali Lota; "a potem ci dwaj mężowie rzekli ... Jahwe posłał nas, aby ... zniszczyć" Sodomę (Rdz 19:1, 5, 8, 10, 12, 13).

-Komentarz w Nowym Testamencie dotyczący tych wydarzeń potwierdza, że aniołowie mają postać człowieka "Nie zapominajmy też gościnności, gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc aniołom dali gościnę" (Hbr 13:2).

-Jakub zmagał się całą noc z obcym człowiekiem (Rdz 32:24), który jak się pó"niej dowiadujemy był aniołem (Oz 12:4).

-Dwóch ludzi odzianych w lśniące białe szaty obecnych było w czasie zmartwychwstania (Łk 24:4) i wniebowstąpienia (Dz 1:10) Jezusa. Byli to aniołowie.

-Należy rozważyć znaczenie "miara, którą ma anioł jest miarą człowieka" (Ap 21:17).

Aniołowie nie grzeszą

Aniołowie mając naturę Boga, nie mogą umrzeć. Ponieważ grzech powoduje śmierć, wynika z tego, że nie mogą grzeszyć. Greckie i hebrajskie słowo przetłumaczone jako "anioł" znaczy "posłaniec". Aniołowie są posłańcami lub sługami Boga, posłusznymi Mu. Dlatego też niemożliwe jest myślenie o nich jako istotach grzesznych. Greckie słowo "Aggelos", które przetłumaczono jako aniołowie, tłumaczono także jako "posłaniec", gdy mówiono o ludziach np. Jan Chrzciciel (Mt 11:10) i jego posłańcy (Łk 7:24); posłańcy Jezusa (Łk 9:52) i wysłannicy do Jerycho (Jk 2:25). Oczywiste jest, że "aniołowie" w sensie ludzkich wysłanników mogą grzeszyć.

Następujące fragmenty udowadniają, że wszyscy aniołowie (a nie tylko ich część!) są z natury posłuszni Bogu i w związku z tym nie mogą grzeszyć:

"Jahwe w niebie tron swój ustawił, a swoim panowaniem obejmuje wszechświat, (tj. nie może być buntu przeciwko Bogu w niebie). Błogosławcie Jahwe, wszyscy Jego aniołowie, pełni mocy bohaterowie, wykonujący Jego rozkazy, <by słuchać głosu Jego słowa>. Błogosławcie Jahwe, wszystkie Jego zastępy, słudzy Jego pełniący Jego wolę" (Ps 103:19; 21).

"Chwalcie Go wszyscy Jego aniołowie, ... Jego zastępy" (Ps 148:2).

"Czyż nie są oni wszyscy duchami przeznaczonymi do usług posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie" (Hbr 1:13,14). Powtórzenie słowa "wszyscy" wykazuje, że aniołowie nie są podzieleni na 2 grupy: dobrych i grzeszników. Dla prawidłowego pojmowania natury aniołów ważny jest fakt, że nagrodą wiernych jest dzielenie ich natury: "Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziałów w świecie ... ani się żenić nie będą ... Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom" (Łk 20:35,36). Istotne jest zrozumienie tego. Gdyby aniołowie mogli grzeszyć, wówczas ci, którzy warci będą nagrody w czasie powrotu Chrystusa też będą mogli nadal grzeszyć. Ponieważ grzech jest przyczyną śmierci (Rz 6:23) nie będą oni w związku z tym mieli wiecznego życia. Jeżeli istnieje możliwość grzeszenia, to też jest możliwość, że możemy umrzeć. Pogląd, że aniołowie mogą grzeszyć powoduje, że obietnica Boga mówiąca o życiu wiecznym, przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, ponieważ nagrodą dla nas ma być odziedziczenie natury aniołów. Jeżeli aniołowie mogliby grzeszyć, Bóg byłby wówczas bezsilny, aby sprawiedliwie działać w naszym życiu i w sprawach tego świata, gdyż jak wiemy, oznajmił On, że działa przez Swoich aniołów (Ps 103:19; 21). Są one "duchem" pochodzącym od Boga w sensie, że osiąga On wszystko przez Swego ducha / moc działając poprzez aniołów (Ps 104:4). Niemożliwe więc jest, aby były Mu one nieposłuszne. Chrześcijanie powinni się codziennie modlić o nadejście Królestwa Bożego na ziemię, aby Jego wola została wypełniona tutaj tak, jak teraz jest wypełniana w niebie (Mt 6:10). Jeżeli aniołowie Boga muszą walczyć z grzesznymi aniołami, oznacza to, że Jego wola nie może być tam całkowicie wykonywana i że tak samo będzie w przyszłym Królestwie Bożym. Spędzenie życia w świecie wiecznych walk pomiędzy grzechem a posłuszeństwem nie jest zbyt zachęcające.

Aniołowie i wierzący

Istnieją prawdy, by wierzyć, że każdy prawdziwie wierzący ma aniołów - może jednego specjalnego, który pomaga mu w życiu.

- "Anioł Jahwe zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie", (Ps 34:7)

- "...Jednego z tych małych, którzy wierzą we mnie (tzn. słabi uczniowie) - (Za 13:7 por Mt 26:31)... Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mego" (Mt 18:6, 15)

- Chrześcijanie wierzyli, że Piotr miał Anioła Stróża (Dz 12:14, 15)

- Lud Izraela przeszedł przez Morze Czerwone i prowadzony był przez anioła przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Przejście przez Morze Czerwone jest odpowiednikiem naszego chrztu w wodzie (1 Kor 10:1) i dlatego nie bez podstaw jest przyjęcie, że my również prowadzeni jesteśmy i wspierani przez anioła, gdy idziemy przez pustynię życia do obiecanej ziemi Królestwa Bożego.

Jeżeli aniołowie mogą być "li w sensie, że są grzeszni, wówczas obietnica mówiąca o opiece anioła i jego wpływie na nasze życie staje się przekleństwem a nie błogosławieństwem.

Jak widzimy aniołowie są istotami, które:

- mają wieczną naturę Boga i jego cielesny wygląd,

- nie mogą grzeszyć,

- zawsze wykonują rozkazy Boga,

- są pośrednikami przez które duch/moc Boga mówi i działa (Ps 104:4).

Ale...?

Wiele "chrześcijańskich" kościołów uznaje, że aniołowie mogą grzeszyć i że istnieją grzeszni aniołowie, którzy są odpowiedzialni za grzech i problemy na ziemi. Przedyskutujmy to błędne pojmowanie w naszych dalszych rozważaniach. Obecnie zaznaczymy:

- Możliwe jest, iż miało miejsce stwarzanie, które poprzedzało nasze, to znaczy stwarzanie opisane w Księdze Rodzaju w rozdziale 1. Możliwe jest również, że obecni aniołowie posiedli świadomość "dobra i zła" (Rdz 3:5) dlatego, że byli w podobnej sytuacji do tej, w jakiej my jesteśmy obecnie w tym życiu. Nie można przyjąć, że niektóre z tych istot, które wtedy żyły nie grzeszyły. Jednakże wszystko to są spekulacje wymyślone przez ludzi. Biblia informuje nas o tym, co musimy wiedzieć o obecnej sytuacji tzn. o tym, że nie ma grzesznych aniołów i wszyscy aniołowie są posłuszni Bogu.

- Nie mogą znajdować się grzeszne istoty w niebie, ponieważ czytamy o Bogu: "Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły" (Ha 1:13). Podobne wyjaśnienie znajdujemy w Psalmie 5:4, 5: "złego nie przyjmiesz do siebie w gościnę, nieprawi nie ostoją się przed Tobą" w niebiańskim mieszkaniu Boga. Głoszenie, że miał miejsce bunt przeciwko Bogu w niebie, wywołany przez grzesznych aniołów, zaprzecza wyżej cytowanym fragmentom.

- Greckie słowo przetłumaczone jako: "anioł", oznacza posłannika i również jak to zostało pokazane, może się odnosić do ludzi. Jest oczywiste, że tacy ludzcy posłannicy mogą grzeszyć.

- Jednym z powszechnych wierzeń u pogan jest przyjęcie, że istnieje zło, grzeszna istota, którą można winić za wszelkie niepowodzenia w życiu. W ten sam sposób w jaki pogańskie wyobrażenia weszły do tego, co się uważa za chrześcijańskość, tak i te zapatrywania również mają miejsce.

- W Biblii istnieje niewiele fragmentów, które mogą być błędnie uznane za dowód na istnienie grzesznych aniołów. Rozważa się je w książce "In Search of Satan", którą można otrzymać od wydawcy. Fragmenty takie nie mogą zaprzeczyć wartości nauk Biblii.